Του ΜΑΝΟΥΣΟΥ ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΗ*
Με την αναμόρφωση του Τεχνικού Προγράμματος στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου 29/4/2024 αποτυπώθηκε για πρώτη φορά η πολύπαθη μετασκευή του ΚΕΓΕ, σε σχολείο για τα παιδιά του ΕΕΕΕΚ και του ΕΝΕΓΥΛ. Μια από τις μεγαλύτερες κοινωνικές αδικίες, που 22 χρόνια στέγαζε αυτά τα παιδιά στο σύμπλεγμα λαγουμιών του ΕΕΕΕΚ ή σε όποια υποδομή έμενε στα αζήτητα, ξεκινά να αντιμετωπιστεί.
Είναι μια μεγάλη νίκη των γονιών, των εκπαιδευτικών, με την συμπαράσταση όλου του λαού, που 22 ολόκληρα χρόνια αγωνίζονταν για ένα κτήριο με σύγχρονες προδιαγραφές για τα ΑΜΕΑ παιδιά. Είχαν το δίκιο με το μέρος τους, δεν το έβαλαν κάτω μπροστά στις δυσκολίες να αναμετρηθούν με μια διαχρονική πολιτική κυβερνήσεων, τοπικών και περιφερειακών αρχών, που θεωρεί κόστος τις ανάγκες των πολλών και όφελος τα κέρδη των λίγων. Μια πολιτική που έχει «ντοκτορά» στο να πλαγιοκοπεί, να υποσκάπτει το δίκιο των πολλών ενώ φαινομενικά τους χαϊδεύει την πλάτη. Επιστράτευαν τους ψιθύρους, που θεωρούσαν υπερβολή «να διατεθούν 9 εκατ ευρώ για 115 παιδιά». Που ένα σχολείο με τις τυπικές για το είδος του προδιαγραφές, το παρουσίαζαν ως δήθεν «πρότυπο για όλα τα Βαλκάνια» υπονοώντας περιττές τάχατες πολυτέλειες και σπατάλες. Τις μπανανόφλουδες των plan B, που με κάποια μπαλώματα, επιχειρούσαν να τους εγκλωβίσουν στην σημερινή κατάσταση για μια 20αριά ακόμη χρόνια. Τους καλοθελητές που τους έβαζαν στο στόμα πράγματα που δεν είπαν, μόνο και μόνο για να τους διαβάλουν, να τους διασπάσουν, να τους ξεφορτωθούν. Ξύνουμε πληγές αλλά πιο μεγάλη πληγή από την κραυγή «μας έχετε του πεταματού» δεν υπάρχει. Και ναι χωρίς αυτές τις κραυγές, χωρίς τα 2-3 πανό, που κάποιοι απαξιώνουν, κανείς αρμόδιος δεν ήταν πρόθυμος να ασχοληθεί.
Όλα αυτά τα εμπόδια οι φορείς του εκπαιδευτικού και γονεϊκού κινήματος τα ξεπέρασαν. Το δίκιο, οι ανάγκες των παιδιών τους δεν τους επέτρεπαν την παραίτηση.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση από την πρώτη στιγμή που αντικρίσαμε την τριτοκοσμική κατάσταση που βίωναν αυτά τα παιδιά δεσμευτήκαμε ότι θα κάνουμε ότι περνά απ’ το χέρι μας. Δεσμευτήκαμε, απ’ το δικό μας μετερίζι, να είμαστε δίπλα τους. Να αξιοποιήσουμε τους αιρετούς μας σε δήμο, περιφέρεια, κοινοβούλιο να μην αφήσουμε κανένα αρμόδιο σε χλωρό κλαρί. Θεωρούμε ότι την τηρήσαμε. Σε δήμο, περιφέρεια και βουλή δεν αφήσαμε ευκαιρία που να μην θέσουμε το θέμα του ΚΕΓΕ. Αν και βουλευτής Ηρακλείου ο Μ. Συντυχάκης, με αλλεπάλληλες επισκέψεις ενημερώνονταν για το ΕΕΕΕΚ και το ΕΝΕΓΥΛ. Έφερνε συνεχώς το θέμα στη βουλή. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τα ειδικά σχολεία της Θεσσαλονίκης απαντούσε ο υπουργός, στις πιέσεις του Συντυχάκη για το Ρέθυμνο έκανε αναφορά.
Καμιά αξία όμως δεν θα είχαν αυτά αν έλειπε η ενότητα και ο αγώνας γονιών και εκπαιδευτικών. Αν οι εκάστοτε υπουργοί κλπ δεν ήξεραν ότι εκατοντάδες οικογένειες αγωνίζονται και διεκδικούν με την συμπαράσταση πολλών άλλων οργανώσεων του λαού. Εμείς απλά κάναμε το χρέος μας. Τηρήσαμε τη δέσμευσή μας να είμαστε με τις ανάγκες των πολλών κι όχι τα κέρδη των λίγων.
Οι γονείς και εκπαιδευτικοί, πρωτεργάτες αυτού του αγώνα, μπορούν να πανηγυρίσουν και να χαρούν. Δεν χρειάζεται όμως κανείς εφησυχασμός. Πρέπει το συντομότερο δυνατόν να προχωρήσουν οι διαδικασίες για την συμβασιοποίηση του έργου και την υλοποίησή του. Στο σύστημα που ζούμε καμιά κατάκτηση του λαού δεν είναι μόνιμη και οριστική. Πολύ περισσότερο που τα παιδιά μας για να βρουν τη θέση που τους αξίζει χρειάζονται πολύ περισσότερα από ένα κτήριο αξιοπρεπές. Χρειάζονται μόνιμους και με δικαιώματα εκπαιδευτικούς, βοηθητικό προσωπικό, φροντίδα για τη μετά το σχολείο ζωή τους. Με όσες δυνάμεις έχουμε θα είμαστε δίπλα τους και στα μέτωπα αυτά.
* Ο Μανούσος Μανουσογιάννης είναι δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης