Πολύς λόγος για το bullying, τον εκφοβισμό σε σχολικές ή άλλες εκπαιδευτικές μονάδες, που μπορεί να επεκτείνεται σε στρατόπεδα, εργασιακούς χώρους κλπ. Αναλύσεις για τα αίτια που οδηγούν νέους και νέες σε πράξεις βίας, φυσικής ή ψυχολογικής που μπορεί ν’ αποδειχθεί οδυνηρή για τα θύματα. Ορθή, ορθότατη η ανάλυση των αιτίων που προέρχονται απ’ την πλημμελή εποπτεία της οικογένειας ή την ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος που ανέχεται ή τροφοδοτεί τις πρακτικές του bullying.
Σε μια κοινωνία σίγουρα θα υπάρξουν δυνάμει θύτες και θύματα, αφού δυστυχώς δεν έχουμε φτάσει σε κάποιο αξιοθαύμαστο επίπεδο ηθικής και ανθρωπισμού. Αλλά και πώς να φτάσουμε άραγε; Φταίει η οικογένεια, φταίει το σχολείο, φταίνε τα «είδωλα» και λοιπές παθογένειες. Αλλά το bullying δεν ασκείται μόνο σε κάποια γαλακτοκομική σχολή, σε κάποια σχολική μονάδα ή σε κάποιο στρατόπεδο.
Μήπως ο σύγχρονος κόσμος, ο πλανήτης όλος δεν έχει εμπλακεί σ’ ένα οικουμενικό bullying, όπου ο πληθυσμός της γης έχει χωριστεί σε θύτες και θύματα, εκβιάζοντας και απειλώντας οι μεν τους δε; Bullying δεν ασκείται από τους «ισχυρούς» της γης στους «ανίσχυρους»; Μήπως δεν υπάρχουν κράτη- τραμπούκοι που κραδαίνουν τη σπάθα στους αδύναμους και ανυπεράσπιστους λαούς, προκειμένου να τους απομυζούν ες αεί;
Bullying δεν ασκείται από πολεμικές ή τραπεζικές μηχανές παγκοσμίως καταργώντας κάθε έννοια δημοκρατίας και ελευθερίας; Δεν επιδίδονται σε διαρκείς εκφοβισμούς και απειλές σε όσους δεν αποδέχονται το «παγκοσμιοποιημένο» νταβατζηλίκι των πολυεθνικών και των αγορών-τοκογλύφων;
Η ίδια η πολιτεία μήπως δεν ασκεί τρομοκρατία και εκβιασμό στα μέλη της; bullying δεν ασκείται μήπως από μηχανισμούς που αντί να προστατεύουν τον πολίτη τον εκβιάζουν αρκετά, ωθώντας τον σε ψυχολογικά αδιέξοδα; Μέσα στην ίδια την κοινωνία δεν ισχύει το «δίκαιο του ισχυρού» που καθηλώνει σε αέναη υποταγή τον αδύναμο;
Αλήθεια μέμφεται κάποιος την αδυναμία του Βαγγέλη να αντιδράσει στους τραμπουκισμούς των «φίλων» του , όταν ολόκληρες χώρες αδυνατούν ν’ αντιδράσουν στους τραμπουκισμούς των «εταίρων» τους; Ποιος διαμαρτύρεται για την ατιμωρησία δραστών που εγκλημάτησαν αφαιρώντας μια ανθρώπινη ζωή, όταν ατιμώρητοι μένουν όσοι εγκληματούν αφαιρώντας πολλές ανθρώπινες ζωές;
Το βαθύτερο αίτιο του bullying είναι η απουσία ηθικής. Όσο η ηθική απουσιάζει από κράτη, διεθνείς οργανισμούς, κυβερνήσεις, ηγέτες, κοινωνίες, οικογένειες, σχολεία, γαλακτοκομικές ή άλλες σχολές θα εξαφανίζονται τα ίχνη, όχι μόνο του «Βαγγέλη», αλλά και όσων υπομένουν τα καψόνια των πάσης φύσεως τραμπούκων. Όσο οι «πολλοί» ανέχονται και αποδέχονται τον ηγεμονισμό των «δυνατών» ως κάτι περίπου νομοτελειακό ο κόσμος θα γεννά «ραγιάδες» που απλά θα αποδέχονται το ρόλο του θύματος.
Αλλά κι όσοι θα «προστατεύουν» τον «τραμπουκισμό» ασκώντας με τον δικό τους τρόπο bullying πρέπει να απομονωθούν και να καταδικαστεί ο κοινωνικοπολιτικός παρασιτισμός τους. Χρόνια τώρα μεγαλώσαμε ακούγοντας ότι ο τάδε «προστατεύει» τον α’ και ο δείνα «προστατεύει»τον β’, αλλά τους «προστάτες» αυτούς, όχι μόνο δεν τους καταδικάζαμε, αλλά ενίοτε τους επιβραβεύαμε στις εκλογές γιατί «είχαμε υποχρέωση» απέναντι τους!!!
Το bullying δεν είναι «σχολικός» εκφοβισμός! Θύτες δεν είναι μόνο οι «βασανιστές» του Βαγγέλη, του Άλεξ, αλλά είναι και κάποιοι «καθωσπρέπει» που απειλούν εκβιάζουν και καταστρέφουν τις ζωές συνανθρώπων τους. Τα «εγκλήματα» των εκβιαστών δεν εξιχνιάζονται στη Νικολούλη, αφού λίγο -πολύ τους θύτες τους βλέπουμε, τους ξέρουμε, τους ζούμε!!!
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
