Όλο τον κόσμο ν’ αγαπάς!
χωράει στην αγκάλη,
να μην ακούσεις το «κακό»!
Σε πιάνει παραζάλη!
Όλο τον κόσμο ν’ αγαπάς!
αλλοδαπό ή «ντόπιο»!
ίδιος ο πόνος στο κορμί,
δεν έχει σχέση ο τόπος!
Όλο τον κόσμο ν’ αγαπάς
άσχετα με θρησκεία!
Ίδιος Θεός μας έπλασε,
όλοι ’χουνε αξία!
Όλο τον κόσμο ν’ αγαπάς!
Πολύ να τον προσέχεις!
Αν τύχει όμως να ’ναι εχθρός!
Φρόντισε! Να απέχεις!!
Γιατί το είπε κι’ ο «Χριστός»!
«ζιζάνια» όπου έχει!
Ξεπάτωνέ τα γρήγορα!
«σπαρτά» θα καταστρέψει!
Δεν είναι ίδιες οι «ψυχές»!
Στον κόσμο όπου ζούμε!
Να δίνουνε απλόχερα
«αγάπη», που ζητούμε!
Όπως στη φύση τα σπαρτά
ζουν ανακατεμένα,
μαζί με τα «ζιζάνια»!
«παρακινδυνευμένα»!
Έτσι ζει και ο άνθρωπος,
«ανάκατα» στη φύση,
και με καλούς και με κακούς!
πρέπει να επιζήσει!!
«Αγάπα τον πλησίον σου»!
Όπως τον εαυτό σου!!
Εδίδαξε ο «Κύριος»…
και κάνε το σταυρό σου!
Όλο τον κόσμο ν’ αγαπάς,
μα δίνε και αξία!!
και στη δική σου τη ζωή!
Χαρά και προστασία!
Όλο τον κόσμο ν’ αγαπάς!
ανώτερος!! κανένας!
Μα ούτε και κατώτερος!
Δεν είναι από σένα!!
