Ο Όμιλος Θεατρικής και Μουσικής Παιδείας του Πειραματικού Λυκείου Ρεθύμνου – Πανεπιστημίου Κρήτης, θα παρουσιάσει το έργο «Ο Δράκος» του Ε. Σβάρτς, την Δευτέρα 3 Ιουλίου και ώρα 21:15 στο θέατρο Ερωφίλη, με ελεύθερη είσοδο.
Ο Σβαρτς έγραψε ένα παραμύθι – πολιτική αλληγορία, για να καταγγείλει όχι μόνο τους φανερούς δράκους αλλά και τους «σωτήρες» κάθε είδους. Καταδικάζει κάθε ολοκληρωτική ιδεολογία που δεν επιτρέπει την ελεύθερη και δημοκρατική σκέψη. Γιατί όσο απειλητικός και τυραννικός είναι ένας δράκος που βλέπουμε, άλλο τόσο μπορεί να γίνει και ο δράκος που εμφανίζεται με το πρόσχημα του ελευθερωτή. Οι ιππότες μπορούν να μας βοηθήσουν μόνο αν συνειδητοποιήσουμε ότι η σωτηρία και η ελευθερία πηγάζουν πρώτα από όλα από μέσα μας, από τη δύναμη της σκέψης και από την πίστη στις δημοκρατικές ιδέες.
Το έργο του Σβαρτς παραμένει διαχρονικό. Πάντα είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε και να δικαιολογήσουμε έναν Δράκο, που μας εξασφαλίζει τα απαραίτητα, σε βάρος της ατομικής μας ελευθερίας – ειδικά όταν παίρνει πολλές μορφές και δεν είναι καθόλου εύκολο να τον αναγνωρίσουμε. Ποιος είναι, επομένως, ο πραγματικός δράκος που πρέπει να αντιμετωπίσουμε;
Η παράσταση
– Μα υπάρχουν σήμερα Δράκοι; Όλοι έχουν σκοτωθεί αιώνες τώρα!
– Κι αν κάνετε λάθος; Ο μόνος τρόπος να ελευθερωθείς από τους Δράκους είναι να έχεις έναν που να σου ανήκει.
…Ζώα που μιλάνε, ιπτάμενα χαλιά, καπέλα που σε κάνουν αόρατο, μουσικά όργανα που κουρδίζονται μόνα τους και ένας ΔΡΑΚΟΣ! Πόσο φοβερός είναι αυτός ο Δράκος και πόσο δύσκολο είναι να εξοντωθεί;
Αιώνες τώρα, ένας δράκος καταδυναστεύει μια πολιτεία, σκοτώνει όποιον τον αμφισβητεί και κάθε χρόνο αρπάζει ένα νέο κορίτσι. Κι ενώ στην αρχή πολλοί προσπάθησαν να τον διώξουν, τώρα πια οι κάτοικοι τον έχουν συνηθίσει, δεν αντιδρούν στις απαιτήσεις του και του δίνουν ό,τι ζητάει. Κάποτε στην πόλη φτάνει ο Ιππότης Λανσελότος και αποφασίζει να αντιμετωπίσει τον δράκο και να σώσει την όμορφη Έλσα από τα νύχια του. Πόσο όμως αλλάζει η ζωή στην πόλη μετά τον τέλος της φοβερής αυτής σύγκρουσης; Υπάρχουν κάποιοι που καπηλεύονται το αποτέλεσμα της μάχης; Οι πολίτες θα συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και θα αντιδράσουν τελειωτικά; Έζησαν τελικά αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα;