Αλλοτρίωση
Μιθριδατικά ή
μοιρολατρικά
οικειωνόμαστε
με τα ανοίκεια
και αντικανονικά,
τα κανονικοποιούμε
αντί να τα κανονιοβολούμε,
παύομε να ‘μαστε ο εαυτός μας
κι είμαστε μοιραίοι ομφαλοσκόποι!
Να «όψονται» μ ό ν ο τα αρτύματα
που όλα τα κάνουνε πιο εύοσμα,
πιο εύγευστα, πιο ευμάσητα
πιο ευκατάποτα,
πιο εύπεπτα;;
Ταυτότητα
Είμαστε ό,τι λέμε
και ό,τι πράττουμε,
αν πράττουμε ή λέμε
ό,τι αισθανόμαστε
ή σκεφτόμαστε
πραγματικά.
Με «άλλο μάτι»
Αν δούμε τον καθρέφτη μας
με «άλλο μάτι», ίσως γελάσουμε
με τις αδυναμίες του εαυτού μας
κι ίσως κατανοήσουμε πια
και τους «άλλους»!
Χαμαιλεοντισμός
Ήθελε την αποδοχή απ’ όλους
και, φυσικά, «με τ’ αζημίωτο»
κι έχασε τελικά τον εαυτό του,
ανάμεσα σε τόσους «εαυτούς»
που υποδυόταν χαμαιλεοντικά
κατά τις εκδοχές των άλλων.
Μα πώς να ζούσε ο δόλιος,
δίχως δικό του εαυτό;;
* * *
Αν δεν αποδεχτεί κανείς
αυτό καθ’ εαυτό τον εαυτό του,
όπως κι αν τον δεχτούν οι άλλοι
– ακόμη και ως «μαγευτικό» –
θα ‘ναι κενό… εκμαγείο.
Νανοεαυτός
Σαν έχασε την υψηλή του θέση
και το μανδύα της ισχύος του,
άρχισε να αισθάνεται
μηδενικός ή νάνος,
γιατί ο εαυτός του
δεν είχε της διπλόφαρδης
περιβολής του το εκτόπισμα
κι ούτε της θέσης του το ύψος!
Όμως δεν εγκατέλειψε το ύφος
των… «εκατό Καρδιναλίων»!
Μόνο που τώρα ολοκάθαρα
η στάση όλων του ‘δειχνε
πως ήτανε γελοίος!
