Η δολοφονία του 11χρονου κοριτσιού στον Πύργο Ηλείας από τον καταδικασμένο, παιδοβιαστή θείο της, έρχεται για πολλοστή φορά να εξοργίσει την κοινή γνώμη με την ανεπάρκεια των θεσμών.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: Το κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι, κατά τη γνώμη μου, μια επικίνδυνη κατασκευή των ΜΜΕ. Εν έτη 2024, δεν δικάζει ο όχλος, ούτε μπορεί η δικαιοσύνη να επηρεάζεται από τα πρωτοσέλιδα. Ακόμα και οι εικόνες απόπειρας λιντσαρίσματος του δράστη του συγκεκριμένου, φρικτού φονικού, θα έπρεπε να ενοχλούν κάθε σκεπτόμενο θεατή.
Θέλω να πω, ότι οι τάσεις της κοινής γνώμης ασφαλώς και δεν αποτελούν κριτήριο για την ορθότητα μιας νομικής απόφασης.
Από την άλλη όμως θα είναι και λάθος να αγνοηθεί η ολοένα και μεγαλύτερη απογοήτευση του κόσμου από τη λειτουργία της δικαιοσύνης.
Στην προκειμένη περίπτωση, η είδηση ότι κάποιος που καταδικάστηκε για βιασμό ανηλίκου το 2020, κυκλοφορεί ελεύθερος το 2024 επειδή δικαστής και εισαγγελέας, έδωσαν ανασταλτικό χαρακτήρα στην ποινή του μέχρι να εκδικαστεί η έφεση που άσκησε, με αποτέλεσμα ο ίδιος άνθρωπος να δολοφονήσει ένα 11χρονο κορίτσι, ακούγεται όντως εξωφρενική. Τη διαβάζεις και δεν την πιστεύεις. Όποιο κι αν ήταν το σκεπτικό της απόφασης, η εξέλιξη της υπόθεσης αποδεικνύει ότι κάποιο μεγάλο, τραγικό λάθος συνέβη εδώ.
Η συζήτηση για το αν η απελευθέρωση του δράστη οφείλεται στον «επιεική» ποινικό κώδικα Παρασκευόπουλου ή στον «αυστηρό» ποινικό κώδικα Φλωρίδη, δεν ενδιαφέρει κανέναν και μάλλον προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη οργή.
Ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας λοιπόν, νιώθει ότι η δικαιοσύνη δεν το προστατεύει. Αντιθέτως, σε συγκεκριμένες περιστάσεις, προστατεύει τους ισχυρούς (Λιγνάδης) ή απλώς κάνει τα στραβά μάτια (Τέμπη). Σωστά ή λανθασμένη, αυτή η εντύπωση υπάρχει.
Πρόκειται για πράγματα που μοιάζουν ασύνδετα, αλλά στη συνείδηση του κοινού και συνδέονται και λειτουργούν σωρευτικά, δημιουργώντας απόστημα!
Οι πρόσφατες Ευρωκλογές ερμηνεύτηκαν από τους περισσότερους ως μια πράξη απαξίωσης του πολιτικού συστήματος από τους ψηφοφόρους. Και ορθά. Αυτή η απαξίωση οφείλεται προφανώς σε μια σειρά προβλημάτων όπως η ακρίβεια, η διάλυση της δημόσιας υγείας κ.λπ.
Οφείλεται όμως και στην ελάχιστη πίστη των πολιτών προς τους θεσμούς. Πάντα ήταν μικρή στην Ελλάδα, πλέον έχει σχεδόν εξαϋλωθεί.
Κι έτσι, πολλοί, όταν ακούνε για υποθέσεις όπως η δολοφονία της 11χρονης, πιεσμένοι καθώς είναι από την μάχη με την καθημερινότητα, σκέφτονται σχεδόν ενστικτωδώς να ψηφίσουν «κάποιον που θα τους «σκίσει όλους». Κάποιον εκτός δημοκρατικού τόξου προφανώς. Κάποιον λαϊκιστή που θα έχει όλες τις εύκολες απαντήσεις.
Η άνοδος των κομμάτων δεξιότερα της ΝΔ προς το παρόν παραμένει ελεγχόμενη. Θα είναι πάντα έτσι;
Δεν γνωρίζω. Γνωρίζω μόνο ότι τίποτα δεν είναι τόσο κακό που να μην μπορεί να γίνει και χειρότερο.
