Επί το μέγα ερείπιον
η Ελευθερία ολόρθη
προσφέρει δυο στεφάνους
έν’ από γήινα φύλλα,
κ’ άλλον απ’ άστρα.
(Ανδρέας Κάλβος)
Είναι πραγματικά προκλητική και θρασύτατη η ρωσική προπαγάνδα σχετικά με τον αμυντικό πόλεμο των Ουκρανών, ότι δεν πρόκειται για αγώνα για την ελευθερία τους, αλλά για εργαλειοποίηση αυτών, ως αντιπροσώπων της Δύσης και του ΝΑΤΟ, σε πόλεμο των τελευταίων ενάντια στη Ρωσική Ομοσπονδία. Μπαίνουμε σε συζήτηση για ένα ζήτημα αυτονόητο, μια και στην προσπάθειά τους οι Ρώσοι να παραπλανήσουν την οικουμένη όλο και παρασύρουν κάποιους, που «τσιμπάνε» και ενστερνίζονται την παράνοια, που, μολονότι σε περασμένες εποχές τραγουδούσαν το «Σώπα ’που να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες», τώρα πια το μέσα τους έχει κρυώσει και σκληρύνει.
Κατ’ αρχάς, δεν θα ’πρεπε να συγχέουμε τα όποια συμφέροντα των Δυτικών με το κύριο συμφέρον του ουκρανικού λαού, εκείνο της αυτοδιάθεσης και ελευθερίας του, της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας πάνω στο ίδιο του το χώμα. Ούτε να παραβλέπουμε πως η βοήθεια της Δύσης είναι μονόδρομος για τους Ουκρανούς. Όλα αυτά, τα αντιλαμβάνονται οι Ρώσοι οπωσδήποτε. Επιχειρούν, όμως, να παρουσιάσουν ότι τον τόνο στην παρούσα σύγκρουση δεν τον δίνει το συμφέρον των Ουκρανών, η ελευθερία, αλλά οι όποιες, παράπλευρες, υλικές επιδιώξεις των Δυτικών, για χάρη των οποίων, δήθεν , οι Ουκρανοί πολεμούν και ματώνουν και σκοτώνονται. Για τόσο χαζούς οι Ρώσοι μας έχουν… Γιατί, όμως, το κάνουν αυτό;
Απλή η απάντηση. Ο μόνος τρόπος να δικαιολογήσουν τη βάρβαρη εισβολή και τον ιμπεριαλιστικό τους πόλεμο κατά των Ουκρανών, είναι να τους παρουσιάσουν σαν τσιράκια των Δυτικών, ώστε να δείξουν και να προπαγανδίσουν, τελικά, πως η δύναμη και τα υλικά συμφέροντα είναι πάνω από αξίες και ιδανικά , και πως αυτό ισχύει και για τους Ουκρανούς, αφού και κείνοι, δήθεν, δεν μάχονται υπέρ βωμών και εστιών, αλλά για χάρη άλλων συμφερόντων!
Όσοι, λοιπόν, αγαπάμε την ελευθερία ακόμη, όσοι πιστοί, όσοι ζεστοί, οφείλουμε τιμή και ένα requiem στους πεσόντες ήρωες της Ουκρανίας, που «…πολέμησαν με την καρδιά ήρεμη και τα ξίφη τους βέβαια, αποφασισμένοι να σπείρουν τον θάνατο και να πεθάνουν» (Χόρχε Λούις Μπόρχες): Γη της Ουκρανίας, σένα αγαπούν ακόμη, γη της Ελευθερίας, σένα οι ψυχές των ενθυμούνται ακόμη.
