Για αύξηση 174% στις μεταναστευτικές ροές προς την Κρήτη κατά τους πρώτους πέντε μήνες του 2025 (σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2024) έκανε λόγο ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Μάκης Βορίδης, μιλώντας τη Δευτέρα 16 Ιουνίου στη Βουλή. Βεβαίως οι άνθρωποι του Λιμενικού που ζουν το πρόβλημα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, ισχυρίζονται ότι αυτό το ποσοστό είναι σαφώς μεγαλύτερο και ενδεχομένως να ξεπερνά το 300%! Σε κάθε περίπτωση, καθίσταται προφανές ότι η πίεση του μεταναστευτικού μεταφέρεται σταδιακά από τα νησιά του Αιγαίου προς την Κρήτη.
Η κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει το θέμα, πρώτα από όλα με ενίσχυση του Λιμενικού που είναι υποστελεχωμένο και παλεύει σχεδόν καθημερινά να αντιμετωπίσει εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις.
Ταυτόχρονα όμως καλείται να απαντήσει πειστικά στην έλλειψη χώρων προσωρινής φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων.
Το ζήτημα εδώ εντοπίζεται πρωτίστως στις παλινωδίες και στα κυβερνητικά «ήξεις – αφίξεις». Τα τελευταία χρόνια έχουμε ακούσει από τους εκάστοτε υπουργούς και υφυπουργούς «για δυο χώρους προσωρινής φιλοξενίας» στην Κρήτη, για «έναν χώρο», για «κανέναν», και ξανά για «έναν χώρο». Έχουμε ακούσει ότι θα πρέπει «οι δήμαρχοι να υποδείξουν τους χώρους», ότι «θα τους βρει η κυβέρνηση», ότι «ουδείς χρειάζεται να βρει χώρο». Έχουμε ακούσει περίπου τα πάντα και τα αντίθετά τους.
Μόνο που η πραγματικότητα έχει την κακή συνήθεια να επιμένει, δίχως να ενδιαφέρεται για αναποφάσιστες πολιτικές και αναποφάσιστους πολιτικούς. Είτε πρόκειται για αύξηση 174%, είτε για αύξηση 300%, η αλήθεια είναι ότι μέσα στο καλοκαίρι χιλιάδες άνθρωποι θα φτάσουν στις ακτές της Κρήτης. Και η στοιχειώδης υποχρέωση της χώρας είναι να τους φιλοξενήσει έστω και για λίγες ώρες σε αξιοπρεπείς συνθήκες, σε αξιοπρεπείς χώρους που δεν έχουν δημιουργηθεί.
Μέχρι ενός σημείου είναι κατανοητή η απροθυμία των δημάρχων να συνεργαστούν, και να υποδείξουν εκείνοι που μπορούν να φιλοξενηθούν οι μετανάστες. Μέχρι ενός σημείου όμως.
Το ενδεχόμενο να απαιτηθεί εκ νέου από τους δήμους να σηκώσουν μόνοι τους και το βάρος της εξεύρεσης χώρου και το πιθανό πολιτικό κόστος δεν μπορεί να αποκλειστεί. Κάθε άλλο. Και ως εκ τούτου, η εθελοτυφλία προς ικανοποίηση των ξενοφοβικών ενστίκτων ορισμένων ψηφοφόρων δεν αποτελεί λύση.
Και καθώς η κατάσταση όχι απλώς δεν προβλέπεται να βελτιωθεί αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα χειροτερέψει κιόλας, η ΠΕΔ Κρήτης οφείλει να πάρει εγκαίρως θέση. Καλύπτοντας τους δημάρχους για να μην νιώθουν μόνοι τους, αλλά και στέλνοντας το μήνυμα πώς η Κρήτη θα σηκώσει το βάρος της ευθύνης που της αναλογεί. Έχει συμβεί στο παρελθόν (επί προεδρίας Βασίλη Λαμπρινού, υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες) με ομοφωνία και αποτελέσματα που έκαναν το Νησί παράδειγμα προς μίμηση σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Μπορεί και πρέπει να συμβεί και τώρα.
Ειδάλλως, η σχετική απροθυμία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να συνεργαστεί, σε συνδυασμό με την μπερδεμένη στάση της κυβέρνησης, δεν αποκλείεται να προκαλέσει ιδιαίτερα προβληματικές ακόμα και έκρυθμες καταστάσεις.