Το … “Παράδειγμα” της Αρχαίας Ελεύθερνας

 Στο Ρέθυμνο θα είναι στραμμένα το επόμενο διήμερο τα φώτα της δημοσιότητας: ο λόγος, τα εγκαίνια της έκθεσης «Ο Πικάσο στην Κρήτη: Η χαρά της ζωής» στην Αρχαία Ελεύθερνα από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Δεν είναι ωστόσο μόνον τα εγκαίνια που έχουν προφανώς την δική τους αυτοτελή σημασία.  Ούτε επίσης μόνον οι υψηλοί προσκεκλημένοι. Ούτε ακόμη η ίδια η συναυλία που πρόκειται να ακολουθήσει και περιμένουν με ανυπομονησία οι Ρεθεμνιώτες και οι Κρητικοί που θα πραγματοποιηθεί στον αύλειο χώρο του μουσείου με τον Γιώργο Νταλάρα. Είναι ο συνδυασμός όλων αυτών! Αυτός ο μοναδικός συνδυασμός, Τέχνης, Μουσείου, Αρχαιοτήτων στο χώρο της Αρχαίας Ελεύθερνας και της Μουσικής. Η … συνύπαρξη των τεχνών. Ο Νίκος Σταμπολίδης άλλωστε μας έχει συνηθίσει, σχεδόν εθίσει.. – να πραγματοποιεί εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, πρωτοποριακές εκθέσεις. Να συνδυάζει τα φαινομενικά.. ασύνδετα, τα νοηματοδοτεί τα άψυχα, να ενεργοποιεί τις αισθήσεις…. Όλες τις αισθήσεις.

****
Όπως το κάνει άλλωστε και τώρα με την έκθεση του Πάμπλο Πικάσο και τα 62 έργα του η οποία επιτυγχάνεται χάρις στη συνεργασία με την κόρη του σπουδαίου Ισπανού καλλιτέχνη Παλόμα Πικάσο, η οποία βρίσκεται ήδη στο Ρέθυμνο και θα παραστεί στα εγκαίνια. Όπως ακόμη και η Διευθύντρια των Μουσείων του Βατικανού καθηγήτρια  Barbara Jatta. Πετυχαίνει έτσι να μετατρέπει την έκθεση σε  ανοιχτή πρόκληση – πρόσκληση  για τον οποιονδήποτε: υπό την  προϋπόθεση ότι θα πρέπει πρώτα να ανηφορίσει μέχρι …εκεί, στο Μουσείο. Στον ..ορεινό Μυλοπόταμο, με τις παραδόσεις και τις …άλλες “παραδόσεις” αν πράγματι θέλει να… αποζημιωθεί.

****

Όμως δεν είναι μόνον τα εκθέματα. Ούτε η ικανότητα μόνον του αρχιτέκτονα – δημιουργού όπου χωρίς αυτήν είναι αμφίβολο εάν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αυτή η μυσταγωγία, που κάθε φορά πραγματοποιείται εκεί, στις βόρειες υπώρειες του Ψηλορείτη. Είναι το σύνολο των ανθρώπων που καταφέρνει να κινητοποιεί και τον στηρίζουν στις δράσεις του: από τους ανθρώπους του χωριού της Αρχαίας Ελεύθερνας που αγκάλιασαν από την αρχή την ανασκαφική δραστηριότητα μέχρι όλους εκείνους επώνυμους και ανώνυμους καλλιτέχνες, μαικήνες, θεσμικούς κ.α. που κινητοποιεί ως τις μέρες μας: από το μουσείο που έγινε σε χρόνο – ρεκόρ και σε κόστος … χαμηλότερο του προϋπολογισμού μέχρι τις εξαιρετικές εκδηλώσεις που μέχρι σήμερα γίνονται. Αυτονόητα όλα αυτά; Κάθε άλλο.

****

Το παράδειγμα της Αρχαίας Ελεύθερνας πάντως έχει… ενδιαφέρον. Όχι μόνον γιατί, επιβεβαιώνει ότι τις περισσότερες φορές, είναι ζήτημα ..ανθρώπων το εάν κάποια πράγματα θα πάρουν την μία, την άλλη ή … καμμία κατεύθυνση. Αλλά και γιατί, ακόμη και στο … “πουθενά” – κάθε άλλο παρά… πουθενά είναι η Αρχαία Ελεύθερνα – μπορούν να γεννηθούν αξιόλογες πρωτοβουλίες. Να υπάρξουν μοναδικά παραδείγματα. Και να ενεργοποιηθούν σημαντικές κοινότητες ανθρώπων οι οποίες θα αγκαλιάσουν πρωτοβουλίες και θα παράξουν – για τις ίδιες τις κοινότητες – σημαντικά αποτελέσματα.