Ήχος εξαίσιος, ουρανομήκης
πλημμύρισε τη φύση και
μια φωνή υπερκόσμια
ακούστηκε να λέει:
Αυτό, θνητοί, που ακούτε τώρα
δεν είναι σιωπητήριο μα εγερτήριο
σάλπισμα για μια Ανάληψη εξαιρετική!
Χώρο χαράς δαφνοσκεπή προετοιμάσανε
ο Απόλλων Μουσαγέτης και οι Μούσες του
να υποδεχτούνε το Μουσουργό Αρχάγγελο,
που ’βγαλε τις φτερούγες του επί γης,
μες στους αγώνες ή τις δημιουργίες
όπου μοναδικά ά ξ ι ο ς ε σ τ ί !
Χορό χαράς συγκρότησαν
οι άχρονοι φευγάτοι ποιητές,
τραγουδιστές και οργανοπαίκτες,
να υποδεχτούνε στο ουράνιο πόντιουμ
τον οικουμενικό Συνθέτη και Μαέστρο
για να διευθύνει αέναα τις συναυλίες του
– με γαιομήκεις όμως τώρα εμβέλειες -,
αναπτερώνοντας τις επί γης ελπίδες
και τους ανθρώπους υποβοηθώντας
λίγο ψηλότερα να ανασηκώνονται
λίγο κοντύτερα να παραστέκονται
και να κοιτούν λίγο ψηλότερα,
λίγο μακρύτερα, λίγο ενδότερα
και λίγο πίσω οπωσδήποτε,
για να βαδίζουν πάντα
πράγματι μπροστά!…
* * *
Κάπου εκεί απότομα ο Μορφέας
στην ξύπνια αφωνία παραδίνει
την υπερκόσμια φωνή!…
*Με αφορμή τη σημερινή ταφή της σορού
του Μίκη Θεοδωράκη στην πατρίδα του
τα Χανιά, στο κοιμητήριο του Γαλατά!