Μας βρίσκει η Κακοκαιρία ανέτοιμους!
Mας βρίσκει η Πλημμύρα ανέτοιμους!
Μας βρίσκει η Πυρκαγιά ανέτοιμους!
Μας βρίσκει η Πανδημία ανέτοιμους!
Μας βρίσκει η Κρίση η οικονομική
αλλά και η κάθε Κρίση ανέτοιμους!
Μας βρίσκει και ο Εχθρός ανέτοιμους!
Όμως μας βρίσκουν όλα τα Κακά πανέτοιμους
να τα χαρακτηρίζουμε «πρωτοφανή», «ακραία»,
«απρόβλεπτα», «απρόοπτα», «απροσδόκητα»
και να τα βάζουμε με την «κακή μας μοίρα»
ή να κατηγορούμε για ανετοιμότητα
οι νυν τους τέως ή τους πρώην
και με αντίστροφη σειρά,
να ρίχνουμε το φταίξιμο
στο αλαλούμ των αρμοδιοτήτων
που παραλάβαμε (μα δεν αλλάξαμε),
να κάνουμε αψήφιστα συμψηφισμούς,
να δείχνουμε χαιρεκακία που… η μπίλια
του κακού στη βάρδια του άλλου έκατσε
ή να εξαγγέλλουμε μέτρα… «δυναμικά»,
που όμως δεν αποσώνουνε στη Λήψη,
κολλώντας πάντα στην Παράλειψη!
* * *
Όσο και αν ψιμυθιώνεται η Αναλήθεια,
δεν αποκρύβεται της Ιστορίας η Αλήθεια:
ότι δεν διδασκόμαστε από την Ιστορία
και είμαστε μικροί στο μεγαλείο μας
μα και μεγάλοι στη μικρότητά μας!
* * *
Είμαστε που ’μαστε έθνος ανάδελφον .
τουλάχιστον ας είμαστε έθνος αδελφωμένο!