Αν…
Αν χάσουμε τη μνήμη μας
από αμεριμνησία ανιστόρητη,
θα είμαστε σαν καλλωπιστικά φυτά
που οι ρίζες τους δεν χώνονται στη γη,
αλλά στριμώχνονται μέσα στη γλάστρα
και εύκολα μπορούν να μετατοπιστούνε
οπουδήποτε, μαζί της ή ξεριζωμένα.
Αν, αντιθέτως, δεν τη χάσουμε,
ας την περιφρουρήσουμε από
την ανιστόρητη μεροληψία.
Και μην ξεχνάμε από πού,
με ποιους, μα και για πού
είχαμε ξεκινήσει!…
Ναι μεν, αλλά…
«Ναι» υπέρ της συγχώρησης
μα «Όχι» υπέρ της λήθης,
εάν δε θες να προχωρείς
με την ταμπέλα
και τους μπελάδες
του «ουκ ανδρός σοφού»
-κατά το «σχήμα της λιτότητας»-
ή -κατά τ’ άσχημο- του «ηλιθίου».
Και «Ναι» μεν υπέρ της μνήμης,
αλλ’ όχι της μνησικακίας.
Ακόμη!…
Μπορεί οι Μνήμες να ξεθώριασαν
και τώρα να κυριαρχεί η Μετάλλαξη.
όμως στις επετείους τα φαντάσματα
ακόμη εξακολουθούν να βγαίνουν
με λαβωμένα λάβαρα
και θύματα συνθήματα!
Αφιέρωση της …στιγμής
Στις στιγμές που αφήσαν
τα μικρά ή μεγάλα τους στίγματα
στο χαρτί ή στο χάρτη του χρόνου μας.
Στις στιγμές της φοιτώσας φιλίας μας,
που δεν μπόρεσαν να ξεθωριάσουν
ούτε ο χρόνος, ούτε η απόσταση,
ούτε η καθημερινότητα
ούτε και η σιωπή…
Στις στιγμές
της κοινής μας ανέχειας,
που μας είχε στα ίδια μας ρούχα
και μας κράταγε έξω απ’ τις χαρές
που απαιτούσαν εισιτήριο εισόδου…
Στις στιγμές που με τ’ άλλα παιδιά
ξενυχτούσαμε γύρω απ’ τη σόμπα
σιγοψάλλοντας την «Ξαστεριά»,
τ’ «Αγρίμια κι αγριμάκια μου»
ή τον «Αητό» που «παρακαλεί
τον ήλιο ν’ ανατείλει»…
Στη σωτήρια εκείνη στιγμή
που έκλεισε το χέρι σου το γκάζι
το από ώρα ξεχασμένο ολάνοιχτο,
ενώ εγώ ψηνόμουνα στον πυρετό!
Στη στιγμή που το ίδιο αυτό χέρι
έχωσε επιδέξια το πενηντάρικο
στης φόρμας μου την τσέπη
τότε που μ’ επισκέφτηκες
στου στρατοπέδου μου
αξέχαστα την πύλη.
το πενηντάρικο εκείνο
που αυγάτισε σε εκατομμύρια
στης μνήμης το χρηματιστήριο!…
Κι αν κάνεις τώρα πως δε θυμάσαι,
το ξέρω εγώ καλά, παλιέ μου φίλε,
ότι εσύ, όταν χαρίζεις τις χαρές,
πάνω στην άμμο τις χαράζεις
και όταν σου χαρίζονται,
πάνω στη μαρμαρόπετρα!
……………………………..
Στην εξαίσια τούτη στιγμή που
η αδιάκοπης μνήμης φιλία μας
ξαναβρήκε τις δύο ακρούλες
του κομμένου της νήματος!
