Η αναποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης των τελευταίων χρόνων είναι εμφανής στην καθημερινή πρακτική. Η ίδια η ζωή δίνει καθημερινά απαντήσεις στην ερώτηση που βρίσκεται η χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Ένα σύστημα για να λειτουργήσει, να είναι παραγωγικό και αποδοτικό είναι σημαντικό τα μέρη του να συνεργάζονται μεταξύ τους, τότε έχει τη δυνατότητα να μεγιστοποιήσει το συνολικό τελικό αποτέλεσμα. Στην περίπτωση που τα μέρη του συστήματος δεν συνεργάζονται, τότε και το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό.
Ας σκεφτούμε λοιπόν την Ελλάδα ως ένα σύστημα και τα κόμματα, την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση ως τα μέρη του συστήματος. Η συνήθης πρακτική είναι η αντιπαράθεση, η ασυμφωνία και η υιοθέτηση πρακτικών που εξυπηρετούν μικροκομματικούς σκοπούς και όχι τον εθνικό στόχο που αφορά στην ευημερία και στην ανάπτυξη της χώρας μας.
Και ξαφνικά εμφανίζεται στο πολιτικό σκηνικό το Ποτάμι και είναι υπέρμαχος της συνεργασίας και μιας κυβέρνησης Εθνικής Ελλάδος. Το σημαντικό είναι ότι η συνεργασία δεν αφορά σε κομματικές συμφωνίες μοιράσματος θέσεων και συντήρησης πελατειακών σχέσεων, αλλά στη βάση αρχών και πολιτικών προς όφελος της χώρας.
Γι’ αυτό είμαι Ποτάμι, γιατί τόλμησε να φέρει μια καινούργια κουλτούρα, γιατί μας κάλεσε να συμπλεύσουμε χωρίς να υποσχεθεί κανένα αντάλλαγμα, γιατί μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω πολλούς αξιόλογους ανθρώπους με κοινή λογική που διαφωνούμε, συμφωνούμε, συνθέτουμε και προχωράμε.
Το πιο σημαντικό όμως από όλα είναι χρησιμοποιώντας ορολογία από την κοινωνική ψυχολογία επέφερε μια ρωγμή στη συνθήκη. Μια ρωγμή στη συνθήκη είναι όταν κάποια μειονότητα, εν προκειμένω το νεοσύστατο Ποτάμι εκφέρει λόγο διαφορετικό από την πλειοψηφία, αλλά με τόσο σθένος και δύναμη που οι κατεστημένες αντιλήψεις, εν προκειμένω η πολιτική κουλτούρα των τελευταίων ετών, μετακινείται και υιοθετείται σταδιακά η κουλτούρα των συνεργασιών με όρους προς όφελος της χώρας. Αυτή για μένα είναι η μεγάλη επιτυχία και καινοτομία του Ποταμιού.
Επίσης, τολμώ να εκφράσω την άποψη ότι το Ποτάμι έχει επικεφαλής, το Σταύρο Θεοδωράκη, που εξελίσσεται σε ηγετική φυσιογνωμία, καθώς κατόρθωσε σε σύντομο χρονικό διάστημα το Ποτάμι να αναδείξει αξιόλογα και ικανά στελέχη, που μπορούν και πρέπει να μας αντιπροσωπεύσουν. Τα στελέχη του Ποταμιού στην πλειοψηφία τους, δημιουργικοί άνθρωποι που σε πείσμα των καιρών εργάζονται με σύνεση και όραμα για την παράλληλη Ελλάδα, που όλοι ονειρευόμαστε. Την Ελλάδα της αξιοκρατίας, των ίσων ευκαιριών, της δημιουργίας και της ανάπτυξης.
Το κείμενο αυτό το έγραψα γιατί πραγματικά ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας τους λόγους που με έφεραν στο Ποτάμι και να σας καλέσω να συμπλεύσετε μαζί μας στο όμορφο ταξίδι μας!
*Η Αθηνά Μαρκάκη είναι Ρεθεμνιώτισσα, ψυχολόγος
MSc-συντονίστρια Παλαιού Φαλήρου, μέλος της Επιτροπής
«Δια Ταύτα» του Ποταμιού