Εσύ που παρακολουθείς το δράμα των
ταλαίπωρων παιδιών μου τηλεοπτικά
κι αισθάνεσαι πανευτυχής που είσαι
σ’ αυτή τη θέση κι όχι στη δική μου,
μήπως νομίζεις πως θα είσαι πάντα
στο απυρόβλητο του καναπέ σου;
Έτσι το νόμιζαν πριν από λίγο
και οι Σύριοι ή οι Λίβυοι,
πρωτύτερα οι Ιρακινοί
και οι Αφγανοί
ή οι Παλαιστίνιοι
προτού τους σημαδέψει
ο Πόλεμος και η Ανάγκη!…
Έτσι το νόμιζαν και οι Κύπριοι,
παλιότερα οι Ελληνο-Μικρασιάτες
κι αμέτρητοι άλλοι πάντα και παντού!
Βαθιές ρυτίδες μου οι διαδρομές τους!
* * *
Μπορεί μια άγρια νύχτα να ακούσεις
βροντοχτυπήματα στην ξώπορτά σου
και μια φωνή αλαφιασμένη: «Φύγεεε!».
Μπορεί στο «πι και φι» να καταλήξουν
και όλα τα υπάρχοντά σου ανύπαρκτα!
Μπορεί κι η αφεντιά σου να βρεθεί
μέσα σε φουσκωτό απελπισίας
να βουλοπλέει στη θάλασσα!
Όλα η Ανάγκη τα μπορεί!
Μπορεί σε μια στιγμή
το ροδαλό σου μωρουδάκι
να μπει στη θέση του χλωμού
που σκούζει μες στο μάρσιπο
της μάνας της αλλοπαρμένης
και με μπόγους φορτωμένης
που βλέπεις στην οθόνη σου!
Όλα η Ανάγκη τα μπορεί!
* * *
Μπορεί το άλλο σου παιδί
να γίνει αυτό που οδοιπορεί,
συνοδευμένο ή ασυνόδευτο,
στη λασπουριά ή στο λιοπύρι
και κάτω απ’ τα βλέμματα
κάθε λογής «αρπακτικών»!
Όλα η Ανάγκη τα μπορεί!
* * *
Μπορεί απ’ τον παράδεισό σου
να βρεθείς ξάφνου στην κόλαση
μιας Ειδομένης ή μιας Μόριας!
Σκέφτεσαι πόσο «χαμηλά»
μπορεί κι εσύ να φτάσεις;
Όλα η Ανάγκη τα μπορεί!
Ίσως κι εσύ να εγκλωβιστείς
μέσα σε φράχτες με αγκαθόσυρμα
με μόνη σου διέξοδο στο αδιέξοδο
τη «διαφυγή προς τα… επάνω»!
Μπορεί… Μπορεί,,, Μπορεί…
Όλα η Ανάγκη τα μπορεί!
* * *
Κατανοώ κάποιες φοβίες,
όμως καθόλου την αναισθησία.
Λίγη ενσυναίσθηση χρειάζεται,
για να μπορεί κανείς τουλάχιστον
πως είναι άνθρωπος να λέει!…
Έι, έι!… Ξύπνα, σπιτόγατε, και
ύψωσε τη φωνή σου ενάντια
στα αίτια του Ξεσπιτωμού!
«Έχει ο καιρός γυρίσματα»
κι όλα η Ανάγκη τα μπορεί!
*Με αφορμή τη σημερινή (20/6)
Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων
