Κόρη ασημοπράσινη,
χιλιοτραγουδισμένη,
πασίχαρη και ταπεινή
και τρισευλογημένη.
Ελαία, Ελιά ή και Ελέ,
βαθιές οι ρίζες σου στη γη,
στο θρύλο, την παράδοση, την ιστορία!
«Αγρίλι» σ’ έφερε στην Ολυμπία ο Ηρακλής
κι εσύ του πρόσφερες το ρόπαλο των άθλων του!
Σου χάρισε τις χάρες σου η χαρίεσσα Αθηνά, που
με το δόρυ της σε δώρισε στην ηλιολουσμένη Αττική
με αντίδωρο το δόσιμο του ονόματός της στην Αθήνα,
τη μάνα της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού της Δύσης!
Στεφάνωνες τους Ολυμπιονίκες με τους κότινούς σου και
βράβευες με το έλαιό σου τους νικητές των Παναθήναιων!
Κάτω απ’ τον παχύ τον ίσκιο σου εδρόσιζες τον Πίνδαρο,
όποτε έπλεκε θεόπνευστος τους Επινίκιους ύμνους του!
Κάτω από τον ίσκιο σου και από τις κανονιές του ’21
εμπνεύστηκε κι ο Σολωμός τον Εθνικό μας Ύμνο!
Με το λευκό περιστεράκι ως ταχυδρόμο σου
έφερες το χαρμόσυνο άγγελμα στο Νώε!
Αξιώθηκες να δεις τον κλάδο σου
σύμβολο Ειρήνης και Φιλίας
αλλά και σύμβολο Ικεσίας!
Στ’ Όρος των Ελαιών
συντρόφευσες τον Ιησού
λίγο πριν απ’ τη Σταύρωση
στην ύψιστή του Προσευχή
κι έπειτα στην Ανάληψή Του!
* * *
Το λάδι σου έδωσες απλόχερα
για των καστρών τις ζεματίστρες,
για τα ακονιστήρια των σπαθιών
ή των τραυματισμένων τις πληγές.
για τον καλλωπισμό των γυναικών
και για τα σώματα των παλαιστών.
για τον καθαρισμό ή τη συντήρηση
και για την ταφική τελετουργία.
για το ευχέλαιο ή τη βάφτιση,
τον πολυέλαιο ή το καντήλι
την ελεημοσύνη ή το λυχνάρι.
και προπαντός για τη υγιεινή
διατροφή και τη φαρμακοθεραπεία,
με πρώτο επιστήμονα…συνταγογράφο
τον Ιπποκράτη, τον πατέρα της ιατρικής.
* * *
Με τις ελιές σου το φαΐ νοστίμεψες
ή ημέρεψες του νηστικού την πείνα,
μα έδωσες και τα λιοκούκουτσά σου
για της φτωχολογιάς τα μαγκαλάκια ή
για το κομπολόγημα των λογισμών της!
Φούντωσες με το ξύλο σου την παραστιά,
τα ξυλιασμένα χέρια πάλι ζωντανεύοντας!
Το ξύλο σου διέθεσες και στην κατασκευή
οικοσκευής αλλά και μουσικών οργάνων!
Ένωσες τις γενιές γύρω απ’ τον κορμό σου
με τον ιδρώτα τους που βύζαξαν οι ρίζες σου
μα και τις ατελείωτες μυστικοαφηγήσεις σου,
που τις αναρριπίζει το απαλό σου θρόισμα!
Κράτησες με τις ρίζες σου τα χώματά τους
μην τους τα πάρουνε οι άγριες νεροποντές!
Πρόσφερες στο μελίσσι την κουφάλα σου,
τον ίσκιο σου στον ξαναμμένο οδοιπόρο
και στα πετούμενα τη φυλλωσιά σου!
Ήσουν και είσαι γνήσιο πρότυπο
ευεργεσίας κι ολιγάρκειας!
* * *
Κόρη χρυσόκαρπη, καλόκαρπη,
πολύκαρπη μα και σεμνή,
νησιώτισσα ή στεριανή,
βουνίσια ή καμπίσια,
τιμήθηκες από θεούς
και από ανθρώπους,
υμνήθηκες από τον Όμηρο
και από Παλαμάδες ή Μαβίληδες
και πέρασες από τη φύση στον καμβά
ζωγράφων και στα μοτίβα διακοσμητών!
Κι αν στους «μεταλλαγμένους» μας καιρούς
διώχνουν οι μαυροκόρακες και οι μαυρογέρακες
τ’ ασπροπερίστερα με το κλωνάρι σου στο ράμφος,
κι αν τις «ικετηρίες» σου ποδοπατούν οι υβριστές,
κι αν στα αζήτητα ξεραίνονται τώρα οι «κότινοί» σου,
κι αν «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» οι άθλιοι φιλέριδες,
κι αν σε κτυπούνε οι αέρηδες και οι παγετώνες,
κι αν σου κτυπάει ύπουλα ο δάκος τις ελιές,
κι αν σε «πληγώνουν» κάποιοι ακόρεστοι,
εσύ αντιστέκεσαι, άμεμπτη ηλιοκόρη,
ακούραστη και ταπεινή δουλεύτρα,
απ’ τα γερά τα πρώτα νιάτα σου
ως τα βαθιά γεράματά σου,
ποτέ από το χρέος σου
απουσιάζοντας!…
* * *
Ελαία, Ελιά ή και Ελέ,
φιγούρα εμβληματική
του κρητικού, ελλαδικού
και μεσογειακού τοπίου μας,
σκύβω ευλαβικά μπροστά σου
και προσκυνώ τη Χάρη σου!
* Α’ Βραβείο Ενηλίκων («Χρυσής Μινωικής Ελιάς»)
στο «Δ ι α γ ω ν ι σ μ ό Λ ο γ ο τ ε χ ν ί ας
Ε λ ι ά και Λ ά δ ι» του ΣΕΔΗΚ έτους 2021
(Απονομή: «Σπίτι Πολιτισμού», Πέμπτη 24.6.2021)
