Αναβολές
Πού το περίμενε ο Αισχύλος,
ο μέγας τραγωδός και
έμπειρος πολεμιστής
ότι θα πήγαινε από…
την πτώση μιας χελώνας!
Πού το περίμενε ο Πύρρος,
ο Ηπειρώτης βασιλιάς και
ο πολύπειρος πολέμαρχος
σ’ Ανατολή και Δύση,
ότι θα πήγαινε από…
τη ρίψη κεραμίδας!
Πού το περίμεναν
και τόσοι άλλοι
να πάνε όπως πήγαν!
* * *
Σε κάθε βήμα μας
το αναπάντεχο ενεδρεύει!
Το κάθε βήμα μας μπορεί
και να ’ν’ το τελευταίο μας!
Όμως βαδίζουμε αμέριμνοι
σα να ’χουμε μπροστά μας
όλο τον απαραίτητο καιρό
για ό,τι ζητάει η ψυχή μας
και όλο τ’ αναβάλλουμε,
τις πόρτες των ευκαιριών
άσκεφτα προσπερνώντας!
Κι ενώ ό,τι μας λείπει μας λυπεί,
χρονοτριβούμε σ’ ό,τι δε μας λείπει
και ας μην είναι ό,τι ζητάει η ψυχή μας!
Παρα-ωρίμανση
Κάποτε έβλεπες
τα πράγματα όπως τα ήθελες.
Μετά τα ήθελες όπως τα έβλεπες.
Ώριμος τώρα τα βλέπεις όπως είναι.
Μα μέχρι να θελήσεις να τ’ αλλάξεις
και να τα κάνεις «όπως πρέπει»,
ίσως να μην υπάρχει ο χρόνος.
γιατί ίσως μέχρι τότε πέσεις
από το δέντρο της ζωής
παραωριμασμένος
κατά γης!
Σκοτωμένος χρόνος
Οι ανούσιες ώρες της ζωής μας,
ώρες ενός θανάτου ζωντανού
ή μιας ζωής θανατωμένης!
Πόσο επώδυνη η στιγμή
του απολογισμού μας!
* * *
Και τι τώρα δε θα ’δινες
για να αφαιρέσεις απ’ το χθες
το χρόνο σου που ξόδεψες ανούσια
και στ’ αύριο να τον προσθέσεις!
Ε, και να γύριζε ο χρόνος πίσω,
για να γεμίσεις τις κυψέλες
της ψυχής σου με μέλι
απ’ την ουσία της ζωής!
