Oι βάσεις και η έκπληξη

Πράγματι, με μια προσεκτική ματιά στις βάσεις των Πανεπιστημιακών σχολών του Ρεθύμνου, διαπιστώνουμε πως οι 5 από τις δέκα σχολές  του, αν συνυπολογίσουμε και τη σχολή Μουσικολογίας του Μεσογειακού Πανεπιστημίου, έχουν βάση κάτω από τα 10.000 μόρια. Αυτό αποτελεί μια έκπληξη, αφού οι βάσεις αυτές υπολείπονται κατά 1.000 μονάδες περίπου κατά μέσον όρο, από τις αντίστοιχες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, που είναι οι αμέσως μεγαλύτερες. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η σχολή Ψυχολογίας, η οποία ευτυχώς διατηρεί τα σκήπτρα της υψηλόβαθμης σχολής, με βάση περίπου στα 16.000 μόρια.

Είναι αλήθεια, πως προβληματιστήκαμε αν θα έπρεπε να γραφεί ένα τέτοιο κείμενο «εσωτερικής αναζήτησης» της κοινωνίας του Ρεθύμνου. Όμως θεωρήσαμε πως, ένας ειλικρινής προβληματισμός  που θα βοηθούσε την ακριβή συνειδητοποίηση της πραγματικότητας ,θα ήταν ωφέλιμος, παρά την αποσιώπηση της κατάστασης  με την αφελή δικαιολογία της εμφανιζόμενης αρνητικής εικόνας.

 

Η 45χρονη πορεία των σχολών του Ρεθύμνου

Τον Σεπτέμβριο του 1977, πριν ακριβώς 45 χρόνια, λειτούργησε για πρώτη φορά, η πρώτη σχολή του Ρεθύμνου, η Φιλοσοφική Σχολή. Τώρα η σχολή αυτή, έχει χωριστεί σε 3 τμήματα, εκείνο της Φιλολογίας, του Ιστορικού-Αρχαιολογικού, και των φιλοσοφικών και κοινωνικών Σπουδών (ΦΚΣ). Για αρκετά χρόνια, η Φιλοσοφική σχολή του Ρεθύμνου αποτελούσε μια από τις καλύτερες σχολές της ειδικότητας της στα Ελληνικά Πανεπιστήμια, μετά από εκείνες, των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Αργότερα δημιουργήθηκαν και τα υπόλοιπα τμήματα των σχολών, και έτσι σήμερα έχουμε φτάσει στον συνολικό αριθμό των  10.

 

Η αναγκαία αφύπνηση

Θεωρούμε, πως δεν θα ωφελούσε σε τίποτα την κοινωνία του Ρεθύμνου, μια συζήτηση αναζήτησης  και επίρριψης ευθυνών .Τουναντίον, αυτό θα την  οδηγούσε σε μια κατάσταση εσωστρέφειας, με δυσμενέστερα για αυτήν αποτελέσματα. Βέβαια, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι δυστυχώς στη σημερινή συγκυρία, ιδιαίτερα τα τμήματα  της φιλοσοφικής σχολής, λόγω της δυσκολίας επαγγελματικής αποκατάστασης των  πτυχιούχων τους, δεν διατηρούν την δημοφιλία που είχαν παλαιότερα. Ωστόσο όμως, ως πολίτες του Ρεθύμνου, που αποδεδειγμένα ως και σήμερα, τρέφουμε μια ιδιαίτερη αγάπη για το Πανεπιστήμιό μας, μιας και σε αυτό οφείλεται η αναβάθμιση της φήμης  της πόλης μας και η έξοδός από την αφάνεια που ήταν καταδικασμένη ως και την δεκαετία του ’70, κάτι θα πρέπει να κάνουμε. Δύο κινήσεις, μετά από δύο ερωτήματα προς τους εαυτούς μας! Σαν απλοί πολίτες του Νομού Ρεθύμνης και χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να διαχειριζόμαστε θεσμική εξουσία, σίγουρα δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρεμβαίνουμε σε κομβικά θέματα που αφορούν τις Πανεπιστημιακές σχολές, όπως και τις συνθήκες διαβίωσης των  καθηγητών αλλά και των φοιτητών. Εκτιμώντας την διαμορφωμένη πια πραγματικότητα, μπορεί  να μην είμαστε  σε θέση να τεκμηριώσουμε με πειστικότητα τους λόγους  που οδηγούν  τους υποψήφιους φοιτητές να μην προσανατολίζονται προς τις σχολές του Ρεθύμνου όπως παλιότερα, όμως σίγουρα πιστεύουμε πως έχουμε δυνατότητες να συμβάλλουμε στην αναστροφή αυτής της κατάστασης. Θεωρούμε πως μπορούμε να βρούμε τις ευκαιρίες  να κάνουμε κάποιες κινήσεις, οι οποίες πιστεύουμε πως θα λειτουργήσουν θετικά, ως προς την εικόνα και τις συνθήκες της Πανεπιστημιακής ζωής στη πόλη μας:

I.Σαν πρώτη μας λοιπόν κίνηση, είναι να αναρωτηθούμε:

– Συνεχίζουμε να αγαπούμε το Πανεπιστήμιό μας και θέλουμε πραγματικά την αναβάθμιση των σχολών του;                                                                                                                                                           – Τότε, ο κάθε ένας από εμάς τι κάνει γι αυτό;

– Εγώ ας πούμε, τί έκανα γι αυτό, το χρόνο που πέρασε ή τον προηγούμενο  για το Πανεπιστήμιό μας;                                                                                                                                              ΙΙ.Σαν δεύτερή μας κίνηση, είναι επίσης να αναρωτηθούμε:

– Έχουμε συνειδητοποιήσει, ότι οι καθηγητές του Πανεπιστημίου μας, που έρχονται εδώ για να διδάξουν, πέραν της εργασίας την οποία παρέχουν και για την οποία δυστυχώς δεν αμείβονται ικανοποιητικά, προσφέρουν τα μέγιστα προς τον τόπο μας;

– Τί κάνουμε εμείς για αυτούς;

– Κατ΄αρχήν τους γνωρίζουμε για να τους ανταποδώσουμε κάτι;

– Εγώ ας πούμε, εξέφρασα ποτέ σε κάποιον από αυτούς τους καθηγητές, με κάποιο τρόπο,την ευγνωμοσύνη μου για αυτό που προσφέρουν στον τόπο μας;

Θα μου πείτε, οι κάτοικοι  των άλλων επαρχιακών πόλεων που διαθέτουν Πανεπιστήμια προχωρούν σε ανάλογες κινήσεις; Όντως  αυτό δεν το γνωρίζουμε. Όμως από την άλλη μεριά είμαστε σίγουροι,πως άν εμείς προχωρήσουμε στις παραπάνω  ενέργειες, θα ωφεληθεί η φήμη των σχολών μας  γιατί  σίγουρα περί αυτού πρόκειται.

 

Η επαρκής φήμη, που μάλλον την  απωλέσαμε

Σίγουρα ο τουριστικός τομέας στο Ρέθυμνο, έχει αναπτυχθεί αρκετά  από τότε που πρωτοξεκίνησε, στα μέσα της  10ετίας του ’70. Η φήμη της πόλης μας αλλά και ολόκληρου του Νομού μας, για το επίπεδο της επισκεψιμότητας  έχει κατακτηθεί, και μάλιστα με περισσή επιτυχία. Αυτό το διαπιστώνουμε καθημερινά με τις μεγάλες πληρότητες των ξενοδοχείων. Όμως μια «άλλη φήμη», εκείνη των Πανεπιστημιακών μας σχολών, αλλά  και της διαβίωσης της Πανεπιστημιακής μας κοινότητας, δυστυχώς έμεινε πίσω! Αυτός κατά την εκτίμησή μας είναι και ο λόγος που οι σχολές του Ρεθύμνου υστερούν στις προτιμήσεις των υποψήφιων φοιτητών και που σαν δευτερογενές αποτέλεσμα εμφανίστηκε η μεγάλη πτώση των βάσεών τους.

 

Ευχή και ελπίδα μας

Αφού λοιπόν όλοι μας συνειδητοποιήσουμε, την ήδη διαμορφωμένη κατάσταση της «ελλιπούς φήμης», για το όλον της «Πανεπιστημιακής μας υπόθεσης» ας κινητοποιηθούμε για να τη βελτιώσουμε, και να της δώσουμε την διάσταση που της αξίζει. Άς δουλέψουμε όλοι μας, για να αποκτηθεί συλλογικά το προσδοκώμενο! Ελπίδα μας είναι  πως, αφού το μήνυμα ελήφθη, γρήγορα  θα αναληφθούν και  οι ανάλογες πρωτοβουλίες!