«Ο της Μιλήτου τύραννος Θρασύβουλος,
που ‘νιωθε την καρέκλα του να… τρίζει,
έστειλε κήρυκά του στον «σοφό» Περίανδρο,
Κορίνθιο τύραννο, τη γνώμη του ζητώντας
για τη σταθεροποίηση της εξουσίας του.
Εκείνος οδηγώντας τον σ’ ένα σπαρτό,
θέρισε όσα στάχυα υψώνονταν
καμαρωτά πάνω από τ’ άλλα.
«Να πεις στον άρχοντά σου
ό,τι είδες – τίποτε άλλο –
κι αυτός θα καταλάβει», του ‘πε.
Τίποτα δεν κατάλαβε ο κήρυκας
απ’ του Περίανδρου τη σκηνική παραβολή.
Όμως πολύ καλά κατάλαβε ο Θρασύ-βουλος
πως δει τους υπερέχοντας άνδρας αναιρείν1
Κι έμεινε σύντομα η χώρα του χωρίς
ξεχωριστούς σε γνώση και αρετή!
Κι έγινε η δόλια Μίλητος α-μίλητη
προς…δόξα της «ηρεμίας και τάξης»
και του «μοναδικά υπέροχου»
τυράννου της»!
* * *
Αυτό το κείμενο2 διαβάζει
στους νέους μαθητές του ο Σωκράτης
και τους λέει: «Επικαιροποιήστε το,
δίχως να αποκλείετε κανένα χώρο,
μεγάλο ή μικρό, άσκησης εξουσίας
ή και κανένα άλλο τρόπο αναίρεσης.
Θέλω να δω πόσοι είστε… κήρυκες
και πόσοι διδαχτήκατε Ιστορία
με παρωπίδες και με στόρια.
Και από μένα μη… φοβάστε,
παιδιά μου, οι υπερέχοντες
στην επικαιροποίηση.
1. «Πρέπει να εξοντώνει
τους άνδρες που υπερέχουν»
2. Ελεύθερη απόδοση του επεισοδίου που διηγείται
ο Ηρόδοτος στο Ε΄ Βιβλίο των Ιστοριών του (κεφ. 92)
και το αναδιηγείται ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του
(1284α, 26-40 και 1311α, 19-21), αντιστρέφοντας
όμως τους ρόλους των δύο πρωταγωνιστών.
